De Hovawart en de vereniging
De naam van de Hovawart stamt af uit het Duits. “Hova” betekend hof en “wart” betekent waker.
Ze werden van oorsprong gebruikt op grote landgoederen om te waken over de schaapskudde en werden ingezet als algemene werkhond. Met de opkomst van de Duitse Herder werd het ras minder populair, het werd zelfs met uitsterven bedreigd.
Kurt Friedrich Koenig zette in 1922 in Duitsland een nieuw fokprogramma op om daar uit de typische boerenhond een langharige hond met hangende oren te fokken. Dit werd gedaan door andere rassen in te kruisen zoals de Newfoundlander, Duitse Herder, Leonberger, Kuvasz en de Afrikaanse wilde hond. In ditzelfde jaar werd in Duitsland het eerste nest Hovawarts geregistreerd.
Pas in 1937 werd het ras officieel erkend door de Federation Cynologique International, ofwel de FCI.
In 1948 werd er in Duitsland de “Rassezuchtverein für Hovawart-Hunde e.V.” opgericht. Zij handhaafden de overkoepelende standaard van het ras.
Door zeer strenge selectie ontstond het oorspronkelijke gebruikshondentype weer.
Verder wordt er veel waarde gehecht aan het fokken van gezonde Hovawarts. Door strenge fokeisen waar iedere fokker zich aan dient te houden is het gelukt een gezond en veilig hondenras te fokken. Met name op het gebied van heupdysplasie is er een strenge selectie: honden met aanleg of een milde vorm van HD worden uitgesloten van de fok. Hierdoor word het percentage van HD in de populatie flink teruggedrongen. Ook honden met andere erfelijke aandoeningen worden consequent uitgesloten van de fokkerij.
Er wordt van alle aangesloten rasverenigingen verwacht dat zij zich houden aan het fokprogramma.
De Hovawart Rasvereniging Nederland zet zich in voor een mooi en zuiver hondenras, qua uiterlijk maar nog belangrijker qua karakter! Alles wat wij doen is in het belang van de Hovawart. Door de goede samenwerking met diverse andere rasverenigingen zorgen wij er met zijn allen voor dat de Hovawart aan zijn rasstandaard kan blijven voldoen.
